Klas 3, Leesverslag Harry Potter en de Steen der Wijzen

Leesverslag 'Harry Potter en de Steen der Wijzen'

Geschreven door J.K. Rowling

De titel is Harry Potter en de steen der wijzen

Ik ben Judith Gabel uit 3D

Inhoudsopgave

Inhoudsopgave

Inleiding

Hoofdstuk 1: Zakelijke Gegevens

Hoofdstuk 2: Samenvatting van het verhaal

Hoofdstuk 3: Mening

Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Bronvermelding

Inleiding

Vroeger, toen ik nog een kleine Judith was, las ik heel erg veel. Op dit moment iets minder. Ik las boeken als Dolfje Weerwolfje en Spekkie & Sproet. Op een gegeven moment begon de boeken over Harry Potter te lezen. Sindsdien heb ik de serie 4 keer gelezen. Ik was een beetje geobsedeerd. Dus toen ik een boek moest kiezen dacht ik, waarom niet eentje uit de oude kast.

Hoofdstuk 1: Zakelijke Gegevens

De titel van het boek is dus Harry Potter en de Steen der Wijzen. Of, Harry Potter and the Philosopher's Stone, omdat het boek is vertaald vanuit het Engels. De auteur is J.K. Rowling en het is vertaald door Wiebe Buddingh. Het boek heeft 228 bladzijdes. Het is uitgegeven door de Harmonie in Amsterdam in 1998.

Hoofdstuk 2: Samenvatting

Het boek gaat over een jongen wiens ouders zijn overleden in een auto ongeluk, waardoor hij bij zijn oom, tante en neefje woont, Harry Potter. Voor de rest heeft Harry geen familie. Hij wordt geplaagd door zijn verwende neefje Dirk. Zijn oom en tante behandelen Harry absoluut niet als hun eigen kind, integendeel, Harry slaapt in een bezemkast onder de trap. Als dat niet genoeg zegt. Op een dag wordt er post bezorgd voor Harry. Oom Herman wil koste wat kost voorkomen dat Harry die brief leest, maar de brieven blijven komen. Ze achtervolgen Harry en oom Herman verlaat, in een bijna wanhopige bui, het huis en neemt het gezin mee naar een hutje op zee. Daar zou de postbode niet komen. In de nacht van Harry's elfde verjaardag verschijnt er een kleine reus genaamd Hagrid die Harry verteld dat hij een tovenaar is. Hagrid nodigt hem uit om deel te nemen aan een nieuw schooljaar op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij & Hocus-Pocus. Hij verteld dat Harry's ouders niet zijn omgekomen in een auto ongeluk maar zijn vermoord door een duistere tovenaar genaamd Voldemort. Hagrid neemt Harry mee naar de Wegisweg om schoolspullen te kopen en hij leert hem ondertussen over de wereld van tovenarij. Harry neemt een week later de Zweinstein-Express richting Zweinstein. In de trein raakt hij bevriend met Ron Wemel. Hij komt erachter dat hijzelf heel beroemd is onder de tovenaars. Dat komt omdat Harry de enige is die het ooit van Voldemort heeft gewonnen. Hij was weliswaar nog maar een baby dus hij kon het zelf niet meer herinneren, daardoor heeft hij een litteken op zijn voorhoofd staan. Ron en Harry ontmoeten in de trein Hermelien, een slimme en eigenwijze heks. Ook maken ze kennis met Malfidus, een verwende jongen die het niet heeft of Harry en Ron. Als ze aankomen worden ze onder begeleiding van Hagrid naar de Grote Zaal gebracht in Zweinstein. Daar zet elke eerstejaars de Sorteerhoed op zijn of haar hoofd en die verteld in welke afdeling ze plaats horen. Harry, Ron en Hermelien komen in Griffoendor terecht. Malfidus komt in Zwadderich. Professor Sneep, docent in toverdranken blijkt een hekel aan Harry te hebben. Ron en Hermelien blijken het ook niet zo goed met elkaar te kunnen vinden. Tijdens Halloween verstoord Professor Krinkel, docent in Verweer tegen de Zwarte Kunsten, in paniek het feest om te melden dat er een trol in de school is. Ron en Harry redden Hermelien van de trol en worden beste vrienden. Na een aantal bezoekjes bij Hagrid komen ze erachter dat hij een drakenei verzorgd. Dit is illegaal. Als het ei is uitgekomen brengen ze midden in de nachth Norbert de draak naar de hoogste toren waar hij wordt opgehaald door een broer van Ron die drakenhouder is. Op de terugweg worden ze gezien. Als straf moeten ze met Hagrid het verboden bos in om op zoek te gaan naar een monster dat eenhoorns doodt. Malfidus, die ook straf had, moest samen met Harry op pad. Ze kwamen een dode eenhoorn tegen en het monster was het bloed van het dode wezen aan het drinken. Malfidus rende weg maar Harry bleef staan. Hij werd gered door een centaur en kwam erachter dat dat monster Voldemort was. Harry, Ron en Hermelien vragen zich af wat Voldemort hier doet, Hagrid praat zijn mond voorbij en door zijn hulp komen ze erachter dat de steen der wijzen is verstopt in Zweinstein. De steen der wijzen geeft onsterfelijkheid en mag dus niet in handen vallen van Voldemort. Het schoolhoofd Perkamentus is niet aanwezig en andere leraren geloven hun praatjes niet. Ze besluiten er zelf op uit te gaan. Na veel hindernissen komt Harry oog in oog te staan met professor Krinkel. Krinkel doet zijn tulband af die hij altijd omheeft en Harry ziet dat er een gezicht op Krinkel's achterhoofd zit. Het gezicht van Voldemort. Krinkel kan de steen der wijzen niet vinden en opeens verschijnt de steen in de broekzak van Harry. Krinkel en Harry komen in gevecht en op het moment dat ze het beiden niet meer volhouden verschijnt Perkamentus. Alles wat Harry niet begreep (en jij waarschijnlijk ook niet) legde Perkamentus uit. )Als je dat wilt weten moet je het boek lezen. Of de film kijken.) Het schooljaar is voorbij en Harry heeft opnieuw Voldemort verslagen.

Hoofdstuk 3: Mening

Het verhaal is natuurlijk erg onrealistisch. Er bestaan geen onzichtbaarheidsmantels of bezemstelen, of zelfs maar een verborgen school met heksen en tovenaars die leren hoe ze een muis veranderen naar een potlood. 

Ondanks dat het verhaal onrealistisch is, is het toch heel voorstelbaar. Het is op zo'n manier geschreven dat je je heel goed kan inleven en alles heel duidelijk is.

Ik vind dat het boek heel sfeervol is geschreven. Plaatsen en sfeer worden gedetailleerd maar toch ook bondig beschreven. 'De zaal zag er schitterend uit. Overal hingen guirlandes van hulst en maretak en er stonden niet minder dan twaalf enorme kerstbomen . In sommige fonkelden piepkleine ijspegeltjes en in andere flakkerden honderden kaarsjes.'

'Een Nimbus 2000!' kreunde Ron jaloers. 'Ik heb er zelfs nooit eentje aangeraakt!' Ze gingen snel naar hun slaapzaal, want ze wilden de bezem uitpakken voor de eerste les begon, maar in de hal versperden Korzel en Kwast hun de weg naar de trap. Malfidus griste het pak uit Harry's hand en voelde eraan. 'Dat is een bezem,' zei hij en hij gooide het pak terug naar Harry, met een mengeling van afgunst en venijn. 'Nu kun je het wel schudden, Potter. Eerstejaars mogen geen bezem hebben.' Ron kon zich niet inhouden. 'Het is niet zo maar een bezem,' zei hij. 'Het is een Nimbus 2000. Wat hadden jullie thuis ook al weer, Malfidus? Een Komeet 260?' Ron grijnsde tegen Harry. 'Kometen zien er flitsend uit, maar ze halen het niet bij een Nimbus.' 'Wat weet jij daarvan, Wemel? Je zou nog niet eens de helft van de steel kunnen betalen,' snauwde Malfidus. 'Jij en je broertjes sparen zeker twijgje voor twijgje bij elkaar?' 

Ik vind dit een bijzonder fragment omdat dit een goed voorbeeld is van de schrijfstijl. De tekst is heel mooi vloeiend en soepel maar ondertussen staan er best lange en ingewikkelde zinnen. Ook vind ik de comebacks echt geweldig. Spontaan klinkend en goed doordacht, daar kunnen sommige mensen nog wat van leren.

Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Korte opdracht nr. 11: een passage uitbeelden in een strip van 8 plaatjes.

Lange opdracht nr. 7: interview met de hoofdpersoon

Dag Harry hoe gaat het?

Goed bedankt voor het vragen.

Ik zou graag wat willen vragen over jouw eerste jaar op Zweinstein, wat was jouw eerste reactie toen je erachter kwam dat je een tovenaar was?

Mijn eerste reactie was dat ik Hagrid niet geloofde. Toen ging ik in mijn gedachten terug naar momenten waar onverklaarbare dingen rond mij gebeurden, en toen begon ik te geloven.

Waarom raakte je bevriend met Ron?

Ik had voor Zweinstein nooit echt vrienden en Ron was heel aardig, ik kon ook wel goed met hem lachen. Verder liep het heel soepel en ging het eigenlijk vanzelf.

Weet je nog hoe je je tijdens de eerste les voelde?

Ja, ik was heel nieuwsgierig en wilde dolgraag leren toveren maar ik kwam er al snel genoeg achter dat het echt wel  heel moeilijk is.

Wat vond je het beste moment van het eerste jaar?

Nou, ik denk toen ik in de ziekenboeg lag nadat we de steen der wijzen uit de handen van Voldemort hadden gered. Toen had ik mijn eerste echte gesprek met Perkamentus en heb ik heel veel gelachen en gesnoept met Ron en Hermelien. 

Ben je tevreden over hoe jullie dingen hebben opgelost?

Ja, we hadden natuurlijk de zaken anders aan kunnen pakken die naderhand gezien misschien slimmer waren geweest, maar op deze manier heb ik veel geleerd. En zonder ons eerste avontuur had ik nooit Voldemort kunnen verslaan.

Bedankt voor je tijd.

Geen probleem.

Bronvermelding

Harry Potter en de Steen der Wijzen

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Harry_Potter_and_the_Philosopher%27s_Stone

Klas 2, Leesverslag de Schroeiproeven

Leesverslag 'de Schroeiproeven'

- De schrijver is James Dashner

- De titel is de schroeiproeven

- Ik ben Judith Gabel uit 2D

Inhoudsopgave

Inhoudsopgave

Inleiding

Hoofdstuk 1: Zakelijke gegevens

Hoofdstuk 2: Samenvatting van het verhaal

Hoofdstuk 3: Mening

Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Bronvermelding

Inleiding

Ik heb dit boek gekozen omdat mijn voorgaande leesverslag over het vorige boek ging uit deze trilogie, en het is ook wel leuk voor de lezers om te weten hoe het verhaal afloopt. In dit verslag ga ik uitleggen waar het boek over gaat en mijn mening erover. 

Hoofdstuk 1: Zakelijke gegevens

De titel van het boek is 'the scorch trials', maar omdat het door Rogier van Kappel naar het Nederlands is vertaald heet het 'de schroeiproeven'. De auteur is James Dashner. Het boek heeft 180 pagina's waaronder een kleine epiloog. Ik lees het boek via een pdf waarbij er veel tekst op een pagina staat, vandaar de kleine hoeveelheid pagina's. De Nederlandse uitgever is Querido's uitgeverij in Amsterdam. Het boek is uitgegeven in Nederland op 18 November 2014.  

Hoofdstuk 2: Samenvatting van het verhaal

Vorig boek eindigde met de groep jongens en één meisje die uit het labyrint kwamen en werden meegenomen door een groep onbekenden. (Als je het niet meer weet moet je even de vorige samenvatting lezen.) Thomas en de andere overgebleven Laarders worden verzorgd door die mensen. Teresa (het meisje) wordt 's nachts apart gehouden van de jongens.  De volgende ochtend worden ze wakker en zien ze dat er 'gestoorde' mensen buiten lopen en er mensenetend uit zien. Ze komen er achter dat Teresa weg is en er een nieuwe jongen in haar plaats is gekomen, Aris. Aris verteld dat hij van een ander labyrint komt, met niet een groep jongens, maar met een groep meisjes. Teresa is met hem gewisseld en zit nu dus bij die meisjes. Op een gegeven moment verdwijnen de mensen buiten en verschijnt er een man. Hij verteld dat het labyrint een soort experiment was en dat uiteindelijk voor een geneesmiddel gaat zorgen dat mensen geneest van de vuring. Een ziekte die de helft van de hele wereldbevolking heeft gedood of besmet. De gestoorde mensen buiten waren besmet, de ziekte tast de hersenen aan en laat je onmenselijke dingen doen. De jongens wordt verteld dat zij de ziekte ook hebben maar dat de symptonen nog niet duidelijk te zien zijn. Als ze uiteindelijk klaar zijn met de testen krijgen zij een medicijn. De jongens begrijpen het niet maar de man verteld hen dat er een volgende proef staat te wachten. Ze hebben twee weken de tijd om met een soort teleporteer machine op een onbekende plek te komen en 100 kilometer te lopen om in de veilige haven aan te komen. Nadat ze zijn geteleporteerd komen ze in een donkere gang waar geen enkel licht is. Ze beginnen de gang uit te lopen en komen er achter dat er ijzeren ballen vanaf het plafond op hun hoofd willen springen om het vervolgens op te eten. Een paar jongens worden door de ballen getroffen. Nadat ze een hele lange trap hebben opgelopen komen ze buiten aan. Ze staan in een ontzettend hete  woestijn waarin ze honderd kilometer moeten lopen. In een huisje treft Thomas Teresa aan. Daar laat ze merken dat ze woedend is op Thomas, ook al weet hij niet waarvoor, en vervolgens kust zij hem. Thomas begrijpt het niet en gaat verder met de andere jongens. Als onweer uitbreekt worden enkelen geraakt door de bliksem. Ze komen bij een stadje aan dat vol zit met mensen die besmet zijn met de vuring. Ze worden vrienden met Jorge en Brenda en besluiten samen verder te gaan. Bij een ontploffing worden Brenda en Thomas gesplitst met de anderen en ze proberen samen de stad door te komen. Ze worden opgehouden door een man en ze maken hem met veel moeite dood. Daarna komen ze 3 mensen tegen waardoor ze ontvoerd worden, en gedwongen te vertellen waar ze vandaan komen. Ze worden gered door de groep jongens en ze verlaten de stad nadat Thomas in zijn schouder wordt geschoten door een van die drie mannen. Thomas wordt opgehaald door een helikopter en zijn arm wordt verzorgd. Dan wordt hij weer terug gezet zonder het krijgen van enige informatie. Na nog meer lopen komen ze de groep meisjes tegen en onder leiding van Teresa nemen ze Thomas gevangen. Teresa is blijkbaar nog steeds boos op Thomas maar wil niet zeggen waarom. Ze is woedend als Thomas de rest van de meisjes zover krijgt hem niet te doden. Ze beginnen verder te lopen richting de veilige haven en dan neemt Teresa Thomas stiekem mee de bosjes in. Daar zegt ze tegen hem dat ze niet alleen met Thomas telepatisch kon praten in de Laar maar ook met Aris. Ze zegt dat ze al die tijd tegen Thomas heeft gelogen en dat ze een relatie had met Aris al voor dat ze in de Laar kwamen. Ze zegt dat haar doel is om samen met Aris Thomas te vermoorden. Ze stoppen hem in een kamer met slaapgas en na een paar dagen komt hij eruit. Teresa moet heel erg huilen en zegt dat het haar spijt en dat ze dat allemaal moest zeggen omdat Thomas anders werd vermoord. Thomas kan haar niet vergeven. Ze beginnen te lopen en komen bij de andere twee groepen aan, bij de veilige haven. Voor een laatste keer moeten ze vechten tegen monsters die een beetje lijken op grievers terwijl het heel erg onweert. Ze worden opgehaald door een helikopter en zijn klaar met de tweede test. De jongens en meisjes worden niet meer gesplitst maar blijven bij elkaar. Dan staat er 'Einde van boek 2'.

Hoofdstuk 3: Mening

Sommige stukjes in het boek vond ik wel ingewikkeld, zoals dat gedoe met Teresa. Ik moest wel even een aantal keer haar uitleg aan Thomas overlezen voordat ik het echt begreep. En er zijn heel veel dingen die pas in het volgende boek worden uitgelegd dus die begrijp ik net zo min als de personen in het boek.

Ik weet dat ik verrassend vorige keer ook al heb gebruikt, maar het leukste aan deze boeken vind ik toch echt wel het einde van elk hoofdstuk. Ik houd altijd mijn hand voor de laatste zin want als ik die per ongeluk lees spoiler ik het voor mezelf. Het zijn altijd van die damdamdaaaaam-eindes. Bijvoorbeeld: “'Ze hebben haar vermoord', zij Aris tegen hem. 'Ze hebben mijn beste vriendin vermoord'” damdamdaaaaam. Of “In haar handen hield ze een lange houten schaft met aan een kant een lang, vies uitziend zwaard.  Het was Teresa.” Damdamdaaaaam.

Ik vind het boek heel voorstelbaar, iemand anders vond dat ook want dit jaar komt de film uit van dit boek. Altijd als ik een boek lees bedenk ik onbewust een soort personage, en qua uiterlijk en gedrag vind ik ze wel passen bij de personages uit de film.

“Het meeste van zijn aandacht ging naar het hoofd van de man. Thomas kon het niet helpen en staarde, verbouwereerd. Het leek alsof zijn haar van zijn schedel was getrokken, bloederige wonden achterlatend. Zijn gezicht was bleek en nat, met overal littekens en zweren. Één oog was weg, een glibberige rode massa waar het zou moeten zijn. Hij had ook geen neus, en Thomas kon zowaar de nasale doorgangen in zijn schedel zien.

En zijn mond, lippen gevormd in een grom, glimmende witte tanden te zien, dicht op elkaar. Zijn goede oog keek boos, dwalend van Brenda naar Thomas.

Toen zei de man iets met een natte, gorgelende stem die Thomas liet bibberen. Hij zei maar een paar woorden, maar ze waren zo raar en niet op hun plaats dat het het hele gebeuren alleen maar enger maakte.

'Ik denk dat Roos mijn neus heeft gepakt'.” (Pagina 110)

Ik zal niet zeggen dat ik dit het opvallendste stukje vind, maar het is wel opvallend. Ik bedoel, toen ik het de eerste keer las moest ik die laatste zin een paar keer lezen voordat ik nou begreep wat er stond. Het is niet echt iets dat je verwacht in die context. Dat vond ik wel opvallend.

Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Korte opdracht nummer 8: teken een plattegrond van een belangrijke ruimte

Dit is een plattegrond van hoe ik denk dat de woestijn eruit ziet. Ongeveer 2% van het boek vindt niet in de woestijn plaats dus ik vond het wel een belangrijke plek.

Lange opdracht nummer 8: vergelijk 2 boeken met hetzelfde thema

Ik vergelijk hier het eerste boek met het tweede boek. 

Bronvermelding

Ik heb als bronnen gebruikt:

De schroeiproeven

Klas 2, Leesverslag de Labyrint Renner

Leesverslag 'de Labyrint renner' 🆘 Spoiler Alert!

Geschreven door James Dashner

De titel is de Labyrint renner

Ik ben Judith Gabel uit 2D

Inhoudsopgave

Inhoudsopgave

Inleiding

Hoofdstuk 1: Zakelijke Gegevens

Hoofdstuk 2: Samenvatting van het verhaal

Hoofdstuk 3: Mening

Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Bronvermelding

Inleiding

Ik heb dit boek voor mijn verjaardag gekregen dus ik was dit boek aan het lezen en ik vond het een goed boek. En eigenlijk had ik geen zin om nog een ander boek te lezen dus daarom koos ik voor dit boek. Ik ga vertellen waar het boek over gaat en wat ik ervan vind.

Hoofdstuk 1: Zakelijke Gegevens

De titel van het boek is dus de Labyrint renner, of the Maze Runner omdat het een vanuit het Engels vertaald boek is. Het is het eerste deel van een Trilogie dus er volgem nog 2 boeken. De naam van de auteur is James Dashner. Het boek heeft 382 bladzijden. De oorspronkelijke uitgever is Random House Inc in New York, maar de Nederlandse uitgever is Querido's uitgever in Amsterdam. Het boek is uitgegeven in 2014.

Hoofdstuk 2: Samenvatting

Het gaat over een jongen, Thomas. Hij wordt wakker in een donkere cabine en hij kan zich niets meer herinneren, hij weet wel wat bijvoorbeeld een fiets is maar hij weet niet waar hij heeft gewoond of wie zijn ouders zijn. Hij herinnert zich niets meer van zijn leven. Hij komt in een plek terecht met allemaal jongens die zich ook niets meer herinneren. De Laar. De Laar wordt omgeven door een Labyrint. In het Labyrint lopen beesten die Grievers worden genoemd, ze zijn groot en zijn een mengeling tussen een dier en een machine. Het wezen heeft uitstekende ledematen waar moordwapens aan vast zitten. De Grievers laten zich meestal alleen 's nachts zien. Elke dag gaat een groep het Labyrint in om een uitgang te vinden. Dat is in twee jaar tijd nog niet gelukt. Die groep wordt de Renners genoemd. 'S avonds gaan de 4 grote deuren die de Laar van het Labyrint scheiden dicht zodat de Laarders veilig zijn tegen de Grievers. Als iemand toch wordt gestoken door een Griever, bestaat er het Grieverserum. Dat zorgt ervoor dat de verwondingen genezen maar het zorgt er ook voor dat je helse pijn ondergaat. Je krijgt in een soort visioen herinneringen te zien maar dat zijn niet de herinneringen die graag zou willen zien. Dat heet de Verandering. De Laarders zijn zelfvoorzienend maar elke week komt er in de cabine (de Box), waar ook elke maand een nieuwe jongen uitkomt, een voorraad aan eten en gereedschappen. De Laarders hebben een aparte taal. Ze gebruiken een paar andere woorden zoals Nobie, Sjakkel en Klunk. Thomas komt dus in de Laar en hij leert hoe alles daar in zijn werk gaat. Hij merkt dat hij vertrouwd is aan die plek. Hij verteld het aan zijn vriend, Chuck. Thomas heeft het gevoel dat hij zich bij de Renners moet aansluiten. Een paar dagen na Thomas' komst verschijnt er nog iemand in de Box, wat heel erg raar is voor de Laarders. Het is nog raarder dat het een meisje is en dat ze in een coma ligt. Ze heeft een briefje bij waarop staat: 'Zij is de laatste. Ooit'. Een jongen die het Grieverserum toegediend heeft gekregen wordt gek en probeert Thomas te vermoorden, hij wordt verbannen en 's nachts in het Labyrint gelaten. Op een dag wordt in het Labyrint een dode Griever gevonden. De Leider gaat samen met de keeper, het hoofd, van de Renners op zoek naar de Griever. De Griever bleek niet dood te zijn en stak de leider, Alby. Alby en de keeper, Minho, proberen zo snel mogelijk terug te komen voordat de deuren dicht gaan maar ze komen te laat. Net voor de deuren dicht gaan glipt Thomas naar buiten en zit samen met Alby en Minho opgesloten in het Labyrint. Door Thomas weten ze alle drie te overleven. Alby krijgt het serum en ondergaat de Verandering. Thomas wordt verkozen tot renner en vindt samen met Minho een gat waar Grievers in verdwijnen. Het meisje wordt wakker en Thomas en zij blijken elkaar te kennen uit hun vorige leven. Ze kunnen telepathisch met elkaar praten in hun hoofd. Op een gegeven moment komt de zon niet meer op, worden er geen voorraden meer gegeven en gaan de deuren niet meer dicht. Elke nacht nemen de Grievers een iemand mee. Thomas liet zichzelf steken door een Griever zodat hij het serum binnen zou krijgen en de verandering doormaakt. Hierdoor kreeg hij herinneringen en werd hem alles duidelijk. De Laarders besluiten gewapend zich het Labyrint in te wagen. Terwijl de Laarders vechten tegen de Grievers springen Thomas, Chuck en het meisje genaamd Teresa het Grievergat in en voeren een code in die ze hebben gevonden door de kaarten van het Labyrint op elkaar te leggen met doorschijnend papier. Ze drukken op een knop en de Grievers stoppen met vechten. De helft van de Laarders is omgekomen in het gevecht waaronder Alby. De rest komt terecht bij de Scheppers, de wetenschappers die het Labyrint als een experiment hebben bedacht. Chuck wordt daar gedood en de anderen worden meegenomen door een andere groep die de Scheppers overvallen. En dan staat er 'Einde van Boek 1'

Hoofdstuk 3: Mening

Ik vond het boek verrassend omdat er eigenlijk aan het eind van elk hoofdstuk een (kleine) Plot Twist was. Zo'n damdamdaaaaaam-momentje. Bijvoorbeeld: 'Het was de zieke jongen. Het was Ben.' Damdamdaaaaaam of '‘Hè?’ Vroeg Alby. ‘Een dode wat?’ Minho glimlachte. ‘Een dode Griever.’' Damdamdaaaaaam

Het boek heeft me wel laten meeleven. Als je je goed kan inleven in een boek dan voel je ook alle emotie's die de hoofdpersoon voelt. Toen Chuck dood ging, had ik wel even een triest momentje. Vooral ook om Thomas stuk ging van verdriet.

Ik vind het wel goed te begrijpen. Ondanks nieuwe woorden en ingewikkelde verhaallijnen is het heel goed te begrijpen. Thomas leert alles omdat hij nieuw is, en als je het dan leest leer je het gewoon samen met hem.    

'Iedereen kreeg een bed toegewezen, er werden kleren en toiletartikelen rondgedeeld, en er werd warm eten opgediend. Pizza. Een echte pizza, waar je vette vingers van kreeg. Thomas werkte alles gretig naar binnen. Zijn honger overstemde nu alles en het opgeluchte en voldane gevoel in de zaal was bijna tastbaar. De meeste Laarders waren tamelijk stil, misschien omdat ze bang waren dat al dit moois zou verdwijnen als ze iets zeiden, maar veel mensen zaten opgewekt te glimlachen. Thomas was zo gewend geraakt aan blikken van wanhoop, dat het bijna onthutsend was om blije gezichten te zien. Vooral ook omdat het hem zoveel moeite kostte om blij te zijn.' (Blz 376)

Ik vond dit een opvallend stuk, het meest opvallende stuk is niet gelukt. Daar kan ik niet uit kiezen. Ik vind het opvallend dat nadat ze van een plek zijn gekomen van dood en opgeslotenheid, dat ze blij kunnen worden van een plek van rust met een stuk pizza.

Hoofdstuk 4: Verwerkingsopdrachten

Korte opdracht nr. 3

De Recensie: “In één woord: fantastisch! Ik kan niet wachten tot ik het tweede deel in handen heb om te lezen. Het verhaal was zo spannend dat ik moeite had om het boek aan de kant te leggen. Elke keer wanneer je iets voorspelbaars verwachtte gebeurde het tegenovergestelde. De hoofdstukken zijn vrij kort (ongeveer zes bladzijden per hoofdstuk) waardoor het makkelijk weg leest en het niet verveelt. Wel raad ik aan het boek in het Engels te lezen wanneer mogelijk. Ik denk dat het boek in het Nederlands wat kinderachtiger over kan komen dan het in de originele taal wordt beschreven.”

Mijn Recensie over de Recensie: “Nou, ik wil ook heel graag de andere delen lezen. De tweede zin klopt volgens mij niet dus daar ga ik niet op reageren. Ik ben het helemaal mee eens dat er juist weer het tegenovergestelde gebeurt! Ik vind de korte hoofdstukken ook heel fijn. Ik heb hem niet in het Engels gelezen dus ik kan niet het verschil weten maar ik kan het me wel voorstellen. Ik ben het wel redelijk eens met deze persoon.”

Lange opdracht nr. 2

Bronvermelding

De Labyrint renner

http://books-bubbles.com/2014/08/10/the-maze-runner/